Będące tematem dzisiejszego wpisu styczniki elektromagnetyczne to niezwykle istotne urządzenia stosowane w szerokim spektrum zastosowań, zarówno w przemyśle, jak i w codziennym życiu. Są one kluczowym elementem wielu układów sterowania, a także niezawodnych rozwiązań w automatyzacji procesów. W tym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce oraz zastosowaniom styczników elektromagnetycznych.
Stycznik elektromagnetyczny składa się z dwóch głównych elementów: cewki oraz styków. Cewka jest zwojem drutu, przez który przepływa prąd elektryczny, co powoduje powstanie pola magnetycznego. Styki natomiast, wykonane najczęściej z materiałów o dobrych właściwościach przewodzących, mają za zadanie przełączać obwody elektryczne.
W zależności od konstrukcji i rodzaju stycznika można wyróżnić styki normalnie otwarte (NO) oraz styki normalnie zamknięte (NC). Styki NO są rozłączone, gdy cewka nie jest zasilana, a łączą się, gdy cewka jest energizowana. Styki zamknięte natomiast zachowują się odwrotnie – są zamknięte, gdy cewka nie jest zasilana, a rozłączają się, gdy cewka jest energizowana.
Serce stycznika elektromagnetycznego stanowi cewka, która pod wpływem przepływającego przez nią prądu wytwarza pole magnetyczne. To pole oddziałuje na rdzeń ferromagnetyczny, co skutkuje zmianą pozycji styków. W praktyce oznacza to, że stycznik elektromagnetyczny może być używany jako przełącznik sterowany za pomocą sygnału elektrycznego.
Styczniki elektromagnetyczne są stosunkowo szybkimi urządzeniami – czas ich załączenia i rozłączenia wynosi zwykle od kilku do kilkudziesięciu milisekund, co sprawia, że doskonale nadają się do zastosowań wymagających pewnych i szybkich decyzji.